Denise was online dus hebben we vanochtend even geskyped. Fijn om haar weer
even te zien. Het ontbijt bestond uit wat brood met jam of knakworstjes, een
blik ananas en koffie en thee. Tegen 8 uur waren we vertrokken uit het
motel. We
zaten nu een beetje ruim in onze tijd doordat we geen tent op
hoefden te ruimen. Dat kwam wel goed uit want de dag duurde vandaag een
uurtje korter. We waren al snel in Texas waar central time inging. Dit is de
enige nieuwe staat van onze vakantie. Er hing nog steeds onweer in de lucht,
we zagen overal om ons heen buien. De temperatuur was daardoor erg
aangenaam. De eerste indruk van Texas is dat het plat is. Heel veel gras en
landbouw. We
zagen heel veel silo's en in de dorpjes was iedere keer wel een
tractordealer te vinden. We gingen richting Amarillo. Michel en ik
vonden het wel toepasselijk om Tony Christies hit "is this the way to
Amarillo" uit volle borst mee te zingen maar de heren op de achterbank waren
hier minder enthousiast over. Heel raar, maar ze vinden dat wij geen
zangtalent hebben. We hadden een plaatselijke
countryzender aanstaan maar werden een beetje flauw van de teksten als "ik ga terug naar mijn moeder want daar is het eten wel op tijd klaar" en "ik ga dronken worden in het vliegtuig". Vlak voor Amarillo kwamen we bij de Cadillac
Ranch. Erg grappig, hier staan een stuk of 10 oude auto's op