Het leek alsof ik vannacht last had van een pre- jetlag of zoiets. Rond 2 uur ben ik maar opgestaan en heb even gecomputerd. Ik las op facebook dat het vandaag een dag van nationale rouw zou worden vanwege het neergeschoten vliegtuig van Malaysian Airlines. Ik stelde me voor dat die mensen nog geen week geleden hetzelfde verwachtingsvolle gevoel hadden als wij nu hebben, ik kreeg er gewoon de rillingen van. Gelukkig kon ik daarna toch nog een paar uurtjes slapen en rond 7 uur begon de dag dan echt. De heren werden een half uurtje later ook wakker. Ik liet nog een theekopje kapot vallen maar we zullen dat maar onder de noemer "scherven brengen geluk" scharen. De laatste spulletjes werden verzameld en natuurlijk werden Rambo, Brian, Bobby en James nog even van een korstje voorzien en gedag gezegd. We weten dat de konijntjes niks tekort zullen komen. Om half 9 trokken we de poort achter ons dicht. We hebben daarna bij opa en oma thee met een boterham met kaas gehad en het zal tegen half 10 geweest zijn toen we Mariahout verlieten. Gelukkig was het niet druk op de weg en

verliep de reis naar Amsterdam heel vlot. Michel zette ons met de bagage af bij de vertrekhal en ging de auto parkeren. We zagen meteen de enorme bloemenzee liggen vanwege de ramp. Wat ontzettend indrukwekkend, ik kon m'n tranen dan ook niet bedwingen. Hoe absurd en afschuwelijk. Er liepen verscheidene cameraploegen rond en er stond een lange rij om het condoleance register te tekenen. We liepen verder naar incheckbalie 20 waar we onze bagage al meteen kwijt konden. Gisteren hadden we thuis al ingecheckt dus dat hoefden we niet meer te doen. Inmiddels was Michel ook gearriveerd en samen liepen we nog even langs de gedenkplek. Kippenvel... We liepen daarna richting gate C9. We wilden nog iets bij het foodcourt eten. Nick en Michel kozen voor een pizzapunt en Tim en ik namen