We werden laat wakker vanochtend. Het was al bijna half 9. Een blik naar buiten werpend leerde ons dat dat niet zo erg was, het was bewolkt. We hebben op ons gemak een boterhammetje gegeten en rond kwart over 9 vertrokken we van de camping. Het lijkt wel of we het verdiend hebben want vanaf dat moment scheen de zon. We stopten voor de Sunwapta en wat verderop de Athabasca Falls. Prachtige watervallen, echte must- sees. Zelfs Michel begrijpt dat er hier echt hekjes omheen moeten want het loopt loodrecht naar beneden. We reden nu verder over de 93a, die evenwijdig aan de Icefields Parkway loopt maar een stuk rustiger is. Michel

zag op zijn navigatie dat er een paar honderd meter van de weg een meertje was. We besloten om er even naar toe te lopen. Lopen is in dit geval niet helemaal het goede woord. Het was meer klauteren en klimmen door struikgewas en over omgevallen boomstammen. Hier wordt hij nou helemaal happy van. Ik vind dit ook wel leuk maar een tikkeltje minder klauterwerk had ik niet erg gevonden. Dit was weer echt een paradijs voor de kinders geweest. Het meertje stelde niet zoveel voor maar het was wel een leuke uitdaging om er te komen. We kwamen een eind verder weer op de weg en moesten dus een stukje terug lopen. We reden weer verder over de 93a. De weg naar Mount Edith Cavell was nog afgesloten maar daar mochten wij met een camper toch niet komen. Aan het einde van de weg gingen we rechtsaf en reden een kilometer of 3 terug om een trail te gaan lopen. We wilden de Valley of the Five Lakes gaan doen. Het was er toch druk! We hadden al geen plaats op de parkeerplaats dus moesten we de camper aan de kant van de weg