alleen van genieten. Fantastisch, geweldig, woorden schieten tekort. Zullen we gaan? Nah, we blijven nog even. Toen we toch eindelijk wilden vertrekken. Zag ik een apparaat hangen waaraan je moest draaien om stroom op te wekken. Je kreeg dan een verhaaltje over deze plek te horen. Grappig. We liepen over een ander pad terug dan dat we gekomen waren. Nou ja pad, een spoor door de

sneeuw. Het was af en toe glad en soms zakten we tot halverwege de kuit weg. Maar wat was het mooi! We zijn hier zeker anderhalf uur geweest en niemand gezien totdat we terug op de parkeerplaats waren. Tijd voor wat te eten. Een broodje met gebakken ei smaakte heerlijk. We vervolgden onze weg met alweer snel een stop bij Mistaya Lake. We moesten een klein stukje naar het meer lopen. Gewoon mooi, niet bijzonder. Even later stopten we bij Waterfowls Lake en dat was weer wauw. Je had hier een prachtig mooie reflectie. Daarna maakten we een korte