mee. Het was echt superleuk om mijn maatje van vroeger hier op te zoeken. Monique en Jef, heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid. Rond 11 uur vertrokken we. We reden richting de grensovergang

bij Sarnia. Vlak voordat we daar waren hebben we al het lekkers van Monique opgegeten. Het smaakte voortreffelijk! Bij de grens was het gelukkig niet druk. We waren al vrij snel aan de beurt. Onze paspoorten waren een paar dagen geleden al voorzien van het groene kaartje dus we mochten na de gebruikelijke vragen zoals wat we hier kwamen doen en wanneer we weer zouden vertrekken, al snel weer doorrijden. Het was echt erg handig dat we dat groene kaartje al wandelend bij de Niagara
Falls gehaald hadden. We moesten hoognodig boodschappen doen dus werd de
Walmart opgezocht. We hebben weer
voor een aantal dagen voorraad. Michel ging nog zoals gewoonlijk op zoek naar de gewerenafdeling maar die hadden ze hier niet. Zouden ze dan toch wijs geworden zijn? We reden door Detroit. Gewoon over de snelweg. Ik zat met de camera klaar maar we hebben eigenlijk niks van de stad gezien. Toen ik de route aan het voorbereiden was kwam ik een covered bridge tegen die niet ver omrijden was. We volgden keurig onze TomTom. Opeens kwamen we bij een soort openluchtmuseum/park. Je moest hier een heleboel entree betalen om binnen te komen. Dat hebben we dus niet gedaan. We zagen de bridge over de muur wel liggen maar het was allemaal zo aangelegd, helemaal niet zoals we verwacht hadden. Foutje in de planning zullen we maar zeggen. Het was al wat later op de middag en we moesten nog de nodige kilometers afleggen. We kozen ervoor om een route binnendoor te nemen. Die was een stuk korter