Na het eten van een broodje liepen we om iets voor 8 naar de bushalte om erachter te komen dat de bussen pas vanaf 10 uur reden. Daar gingen we natuurlijk niet op wachten. We zijn toen maar met de camper naar de Niagara Falls gereden. We parkeerden en moesten nog een flink stuk lopen naar Table Rock. Daar kwamen we om precies 9 uur aan. Net op dat moment ging de kassa van de Journey behind the Falls open. Goed getimed dus. We kregen een gele regencape en moesten ons naar de lift begeven. We daalden af naar beneden de waterval. We liepen door een gang en gingen eerst door een gang waar we een kijkje achter de waterval konden nemen. Wat een geweld is dat. Je ziet op zich

niet zo heel veel maar je voelt gewoon de kracht van het water. Daarna liepen we door een andere gang naar de voet van de waterval. Hier hadden we de gele poncho hard nodig. Michel had van een plastic zakje een soort beschermhoesje gemaakt voor de camera. Daarna gingen we weer met de lift naar boven. Het was maar een kort bezoekje. Daardoor viel het ook wat tegen. Ik weet eigenlijk niet wat ik meer verwacht had maar voor de toch flinke entreeprijs zou ik dit niet aan willen raden. We liepen nu een stuk verder om een boottocht met de Maid of the Mist te gaan doen. Hier was het ook nog helemaal niet druk. We kochten een kaartje en konden met de boot van 10 uur mee. We kregen dit keer een blauwe poncho, leuk gezicht al die smurfen. We hadden een mooi plekje boven aan de