We kregen gelukkig wel volop te drinken. Een kussentje en dekentje kregen we echter niet. We hebben wat gedoezeld maar iedere keer werd je weer wakker van de kramp in je nek. Nee, Air Transat is het niet echt voor ons. We hadden geen eigen schermpjes, krappe stoelen en zeer matig eten.

Daarbij kwam nog eens dat er plotseling
een zuurstofmasker op een plek naar beneden vielen. Michel had hier een foto van gemaakt maar hij werd door de stewardess bits gesommeerd om deze onmiddellijk te verwijderen. We werden aan het begin van de vlucht verteld dat we voor een onkostenvergoeding een briefje mee zouden krijgen. Niet dus. Daar moest je ook weer zelf achteraan en nadat we onze koffers hadden gevonden stond er in een achterafhoekje
nog iemand met een papiertje met
de vertraging. Al met al zijn we niet echt te spreken over Air Transat. Maar goed, als ze een volgende keer weer de goedkoopste zijn vliegen we gewoon weer mee hoor. We gingen met de shuttlebus naar ons hotel. De kamer was prima alleen ging de badkamerdeur niet meer open. We kregen gelukkig meteen een andere kamer. We hebben nog even gezwommen en het verslag gemaakt en zo kwam er aan een lange dag toch nog een goed einde.
