Voor de laatste keer schoven we met z’n vieren aan het ontbijt aan. De spullen waren snel ingepakt daarna. Bij het uitchecken heb ik aangegeven dat het 6e bed in het appartement van Richard en Yvonne weg kon. Daar werd ook weer heel laks op gereageerd. Mwah,
dat mocht wel blijven staan of ze schoven het aan de kant, dat mochten ze
zelf weten. Op mijn vraag of ik nog iets bij moest betalen voor Tim werd
negatief geantwoord. Dat was ook weer afgehandeld. We vertrokken weer
richting zwembad en hebben ons hier nog lekker in het zonnetje vermaakt. We
wilden rond het middaguur vertrekken maar natuurlijk haalden we dat weer
niet. Rond 1 uur namen we dan toch afscheid van de andere familie Maassen.
Het was weer erg gezellig geweest. We konden vlot doorrijden, het was
helemaal niet druk op de weg. Rond half 6 waren we weer in Innsbruck bij
hetzelfde benzinestation als op de heenweg. Gelukkig deed de auto deze keer
niet moeilijk. We aten hier een broodje bij de Mac en vervolgden onze weg.
Ook nu konden we weer goed doorrijden. Op de heenweg hadden we nog flinke
vertraging op de Fernpass, daar was nu gelukkig nauwelijks verkeer. In Pflach maakten we een stop bij het hotel waar we eerder verbleven. Denise vroeg nogmaals of ze haar lader en accu van de camera hadden gevonden maar helaas, pindakaas, niets. We overnachtten vanavond in de buurt van Ulm in het plaatsje Krumbach. We werden daar allerhartelijkst ontvangen. Gelukkig konden we nog terecht voor het diner. We kwamen om kwart voor

negen aan. In de biergarten hebben we heerlijk gegeten. We hebben erg gelachen om het bordje dat bij de speelhoek hing. Als kinderen daar zonder toezicht waren dan kregen ze een dubbele espresso en een hondje. Onze kamer was erg warm. We zetten alle ramen open maar het was behoorlijk lawaaierig. Tegenover had zich de plaatselijke jeugd verzameld, er was daar een soort van discotheek of zoiets. Heel veel heb ik er niet meer van gehoord want ik sliep snel op de heerlijke bedden.