dit te verwezenlijken. Ook was de rust hier een verademing. Vergeleken met Rome is het hier een oase. Er waren natuurlijk wel meer bezoekers maar niet veel. We hebben de hele tuin doorkruist. Eigenlijk veel te laat waren we weer op pad. We reden nu over de tolweg terug naar Toscane. We hadden nog een stop gepland. Dit was in de tuinen van Bomarzo, ook een tip uit het eerder genoemde televisieprogramma. Toen we daar aankwamen was er echter geen sprake van korting en moesten we alle 5 de volle mep betalen. € 50 vonden we toch te gortig voor een kort bezoekje en we besloten dus om door te rijden. Rond half 5 waren we in ons hotel in

Pescia. We hadden hier echter maar voor 4 personen geboekt. Dat komt omdat er geen kamers voor 5 meer beschikbaar waren en Richard en Yvonne hier straks ook komen en een appartement voor 6 hadden. We leenden er dus eentje uit voor de gelegenheid. In hun appartement stonden echter maar 5 bedden en het had nog wat voeten in de aarde voor er een extra bed bijgeplaatst kon worden. Het zag er hier allemaal heel stijlvol uit. We hadden een prachtige suite alleen werkte de airco niet en toen we de koelkast openden hadden we de deur in de hand. De airco kon vandaag niet meer gefixt worden, we moesten maar de ramen openzetten. Richard, Yvonne en kids arriveerden rond 7 uur. Dat was natuurlijk meteen bijkletsen. We spraken af om rond 8 uur wat te gaan eten. Zij wisten nog wel een leuk plekje zo’n 10 km verderop. Het was inderdaad erg gezellig daar, er waren allerlei picknickbanken waar je kon eten. We moesten nog wel een uurtje wachten maar gespreksstof genoeg dus we verveelden ons niet. Het eten bestond natuurlijk uit pizza’s en we hebben er zelfs gezongen, zo’n lol hadden we. Het dagelijkse ijsje aten we een stukje verderop en het was al na twaalven toen we weer in het hotel waren.