Ik was vanochtend al vroeg op. Het blijft toch een beetje ongemakkelijk om met 3 vreemde kerels in 1 slaapzaal te slapen. Ik zocht mijn minst vieze shirt uit. Wat zal het heerlijk zijn om morgen weer schone kleren te hebben! Ik ging op de gang zitten om het verslag van gisteren in mijn schriftje te schrijven. Tegen 7 uur stond de rest ook op omdat we om half 8 aan het ontbijt verwacht werden. Het was weer een gezellige, drukke boel en het ontbijt was prima verzorgd. Vandaag begonnen we aan onze laatste klim. Die begon meteen bij de achterdeur
van de hut en dat was de beklimming van de Aggen- stein. Het was al druk zo vroeg in de ochtend. Het laatste stuk naar de top heb ik aan me voorbij laten gaan. Dat was erg steil en ik hoef ook niet
per sé
naast dat kruis te staan. Een wijs besluit zag ik al snel. Er kwam iemand
met heel veel moeite naar beneden, stapje voor stapje. Je kon zien dat ze
erg veel hoogtevrees had, ikke 2.0 zeg maar. Ik had veel respect voor haar
dat ze het toch gedaan had. De rest van de familie zag ik inmiddels boven op
het puntje zitten genieten. Ik had hier een stukje lager ook een prima
uitzicht. Toen we weer allemaal compleet waren begonnen we aan de lange
afdaling naar het dal. We moesten