balie vragen waar ik moest zijn. Die kenden dit bedrijf ook niet. O jee, dat hebben wij weer. Wat nu? Toen zagen we iemand staan met een bordje "Michel Maassen". Dat was dus iemand van dit bedrijf. Hij kwam ons ophalen met een busje en bracht ons naar een vaag bedrijventerreintje. Daar stonden een Opel Astra en een Opel Zafira. Gelukkig kregen wij de Zafira, dus hadden we allemaal een stoel. Het is precies dezelfde auto als we thuis hebben behalve dat dit een automaat is. Dit bedrijf verhuurt auto's vanaf 8 jaar oud maar dat vinden wij hier geen enkel probleem. Voor 38 euro hadden we deze gehuurd. We spraken af dat we om half drie

weer terug zouden zijn zodat we weer naar het vliegveld gebracht werden. We begonnen ons rondje bij het dorpje Hafnir. Hier stond een leuk kerkje. Achteraf bleek dit zo ongeveer het enige kerkje te zijn dat niet uit alleen maar damwand of metalen golfplaten bestond. Het was fris weer. De zon deed een schamele poging om af en toe door te breken maar de miezerregen won toch meestal. Het landschap deed ons veel denken aan Craters of the Moon maar dan nog veel groter. Bomen hebben we nauwelijks gezien. We reden verder zuidwaarts en kwamen bij de Bridge between continents. Hier kun je de krachten van de aardkorst zien. De ene kant gaat blijkbaar naar Amerika en de andere kant trekt naar Europa.