Het was koud vanochtend. Michel heeft een vuurtje gemaakt zodat we wat eieren konden bakken. Rond 9 uur kwam de zon over de bergen en werd het meteen een stuk warmer. We ruimden op ons gemakje de tenten op. We kunnen deze camping zeker aanraden, een hartstikke mooi plekje alleen jammer dat er geen flush-toiletten zijn. We hoefden nu niet de bus te nemen. Normaal gesproken mag je na 9 uur deze weg niet op en moet je verplicht de bus nemen à $ 6 per persoon. Mooi uitgekiend toch! We reden weer naar het meer. Nu lagen de Maroon Bells prachtig in de zon maar helaas stond er een briesje zodat er geen mooie weerspiegeling was. Maar we mogen niet klagen want het is super

wandelweer. We begonnen aan de wandeling naar Crater Lake. Een flinke klim naar het volgende meertje over een rotsig pad door een heel mooi bos van Aspen Trees. Ik had een beetje spijt dat ik mijn wandelschoenen niet aangedaan had. We stopten regelmatig om uit te puffen. Ik had dit keer de pech dat ik op het steile stuk aan de beurt was om de rugzak te sjouwen. Dat doen we altijd om de beurt ieder een kwartier. Je moest zo opletten waar