Toen iedereen nog sliep heb ik mijn boek gepakt en ben buiten voor de tent gaan zitten. Ik zag een hertje over de heuvels springen. Even later was Michel ook op en hebben we foto's uitgezocht. Ik ben met de auto naar het Visitor Center gegaan om te vragen of we de Sulphur Creek konden lopen. De ranger keek bedenkelijk omdat er 40% kans op thunderstorms was. Ze raadde ons dan ook af om de wandeling te doen. Ze keek op de buienradar en daar zagen we dat er een bui was op 2 tot 3 uur hier vandaan. Als deze bui deze richting op zou komen was het gevaarlijk om een wandeling door een smalle canyon te doen. Ze adviseerde ons om de wandeling vanaf het Visitor Center tot de eerste waterval te doen, dat is ongeveer 1 mijl heen en dus ook weer 1 mijl terug. Terug op de camping hebben we iedereen wakker gemaakt. Het was al na tienen toen we weer bij het Visitor Center waren om aan onze korte wandeling te beginnen. Voor de zekerheid zijn we nogmaals gaan informeren. Het bleek dat de bui nog op precies dezelfde plek hing. Het waaide helemaal niet en het zag er kraakhelder uit. We besloten om

toch de volle wandeling te gaan doen. We vertrokken meteen en hadden dus ook geen tijd om een lift te regelen. We moeten namelijk parkeren bij de Chimney Rock parking en komen dan weer uit achter het Visitor Center. Hoe we de auto terugkrijgen zien we dan later wel. We vertrokken iets na tienen aan de wandeling. We hadden geen eten bij want we gingen er vanuit dat we de korte gingen doen. Het eerste gedeelte liepen we door een wash. Het zand was gelukkig vrij hard dus dat liep niet zo moeilijk. Na een poosje lopen zagen we het riviertje. Het was slechts een stroompje wat meestal niet hoger was dan enkelhoog. De omgeving was schitterend. We liepen nu in de canyon. Dit panorama zagen we vorig jaar van bovenaf bij een uitkijkpunt. Van onder is het nog veel mooier, je kijkt tegen de bergwanden omhoog. Er lag overal modder dus het kind in de jongens kwam weer boven.