Het was fris vanochtend dus heeft Michel het vuur weer aangemaakt. We hebben samen foto's uitgezocht met een lekker warme rug van het fikkie. Rond half 9 hebben we de kinderen wakker gemaakt. Michel heeft voor iedereen een eitje gebakken naar wens. De ene met spek, de andere met kaas. Het smaakte allemaal voortreffelijk. Het is hier ook zo'n idyllisch plekje. Langzamerhand kwam het zonnetje tevoorschijn. Het was al laat voordat we hier weg waren. We wilden naar de Moro Rock rijden om vandaar uit een wandeling te gaan doen. Maar vanaf het

museum konden we niet verder rijden want in het weekend is daar een verplichte shuttle-service. Ook de parkeerplaats stond al vol dus reden we naar de overflow-parking. We moesten daarna een stuk klimmen naar de bushalte. Daar stond een lange rij te wachten. Dat belooft nog wat voor vandaag. Gelukkig reden de busjes af en aan. Wij konden ons nog net in een busje proppen. Eigenlijk moest iedereen achter de witte lijn blijven maar wij stonden zo ongeveer tegen de chauffeur aan. Het was niet zover rijden naar Moro Rock. Iedereen stapte daar weer uit en ging in file de trap van die rots op. Wat een drukte, dat is helemaal niet ons ding. Het uitzicht boven was wel mooi, maar we hebben deze vakantie wel