Om half 7 vanochtend ging de wekker. We wilden nog graag een trail gaan lopen dus wilden we dat voor het echt heet werd gaan doen. Michel maakte vandaag het ontbijt dat uit brood met eieren en spek bestond. Ook hadden we nog wat aardbeien. We hadden gisteravond al de meeste spullen ingepakt dus dat was nu zo gedaan. Rond 8 uur waren we weer op pad. Het was weer heel fijn hier in dit huis in Kanab. We waren van alle gemakken voorzien, dat was wel fijn na een paar dagen kamperen. We reden weer naar Zion waar we 2 dagen geleden ook al geweest waren. We namen de bus naar de Weeping Rock stop. We waren onze spulletjes aan het inpakken toen we ineens geroepen werden. Daar stond die aardige Canadees en z'n vrouw van wie we laatst de stok geleend hadden toen ik gevallen was in the Narrows. Dat was ook toevallig. Wij wilden de Hidden Canyon trail gaan doen en zij hadden die er net opzitten. Het was blijkbaar erg de moeite waard. We wensten elkaar nog een goede reis en begonnen rond half 10 aan de trail. Het weer was op dat moment perfect. Het was niet te heet en er stond een klein beetje wind.

Bovendien liepen we het eerste stuk wat ook het zwaarste was in de schaduw. We waren zo een eind omhoog via de switchbacks. Het was ploeteren maar dat wisten we van te voren. Het mooiste gedeelte kwam pas daarna. Voordat we in de canyon gingen was er een gedeelte waar kettingen aan de rotsen hingen en er een steile afgrond was. Ik heb maar niet naar beneden gekeken en dan is dit gedeelte goed te doen. Ik was wel blij boven te