heel rustig aan gedaan. We klommen weer naar de picknickplaats om nog wat te drinken. Iets verderop was de Little Wild Horse Canyon. Het was best druk op de parkeerplaats. We namen flink wat drinken mee. Het eerste gedeelte was hartstikke saai door een wash. Dat is wel het nadeel als je een slotcanyon wilt bezoeken, de weg er naar toe. Na een kwartiertje kwamen we bij de grote rots waar we overheen moesten klimmen. Even verderop splitste de canyon zich en gingen we rechtsaf. Denise zat er helemaal doorheen en had geen zin meer om verder te lopen. Ze bleef hier op een richel zitten wachten tot wij weer terug waren. Het was wel jammer want nog geen 100 meter verderop begon het echt mooie gedeelte. Het

was een heel afwisselende slotcanyon met gedeeltes waar je nauwelijks een voet tussen de wanden kon zetten. We liepen nu ook veel meer in de schaduw dus was het niet meer zo heet. Er moest ook wat geklauterd worden. De jongens vonden het prachtig en waren blij dat ze zich over hun dipje heen hadden gezet. Na een uur waren we weer terug bij Denise. Ze had nog steeds niet veel energie maar wel erge honger. Ze liep vooruit naar de auto en na een appel en wat