daar natuurlijk de allerhoogste rots voor uit in deze omgeving. We reden een stukje een dirtroad op en de kinderen waren al snel foetsie. Michel klom ook mee naar boven. Ik heb beneden op een steen zitten wachten. Ik heb me prima vermaakt met kijken naar die mooie blauwe vogeltjes, rondzoemende kolibries en een paar salamanders. Plotseling hoorde ik Tim roepen. Ze stonden helemaal boven op die rotsen. Kijk maar bij de foto's hoe hoog dat is. Ik ben beneden een stukje rond gaan wandelen. Ik liep op een smal paadje toen er plotseling een vos aan kwam wandelen. Hij schrok net zo erg van mij als ik van hem. Mij maakte spontaan een sprongetje en keerde om. Hij liep een spelonk in en

draaide zich daar om en heeft me nog een hele poos in de gaten gehouden. Wat gaaf om te zien en wat jammer dat ik geen camera bij me had. Inmiddels had de rest van de familie de afdaling volbracht. Ze vonden het geweldig maar waren wel verhit en dorstig dus werd er gauw een fles gekoeld drinken aangerukt. Daarna gingen we dus naar de Barker Dam. We bleven hier op de parkeerplaats een poosje in de auto zitten om even af te koelen in de airco. Na een kwartiertje begonnen we dan toch aan deze wandeling die niet zo erg lang is, bijna 2 kilometer. Het was een mooie trail midden tussen de rotsen. Bij de dam stond nog genoeg water en het was er