maar dan zie je 'm natuurlijk niet. Toen liepen we verder naar het uiterste puntje, Cape Royal dus. We liepen nog iets voorbij het hek om een nog mooier uitzicht te krijgen. Het pad was volgens de

kinderen een beetje saai maar ook wel 'ns handig want nu kon je gewoon rondkijken in plaats van altijd maar naar beneden te kijken waar je liep. We gingen weer naar de auto en reden een klein stukje terug. We wilden de wandeling naar de Cliff Springs
doen. Hier was de parkeerplaats vol maar gelukkig reed er net een motor weg
die nogal royaal geparkeerd stond. Deze wandeling was schitterend. We
daalden af over een smal paadje naar een overhangende rots. Daar sijpelde
water doorheen met

als gevolg dat er een heleboel distels hier groeiden. Dit zag er heel mooi uit. Er werd wel gewaarschuwd dat het water besmet was. Dat kon je

ook wel zien want de schimmel groeide volop. De wandeling terug naar de
auto vergde wat meer inspanning want we moesten nu