te fotograferen. Best wel asociaal als zoveel mensen een foto willen maken zonder iemand erop. Er klonk dan ook applaus toen na een tijdje eindelijk niemand meer voor de boog stond. Michel was intussen helemaal naar beneden gelopen om de boog het mooist te kunnen fotograferen. Zo zag je de lucht er doorheen. Hij heeft hier een hele tijd gestaan terwijl de kinderen en ik een plaatsje tegen de heuvel hadden. Er stonden veel mensen met allerlei dure apparatuur foto's te maken. Ik zag dat iemand iets liet vallen en dat rolde helemaal naar beneden. Even later zag ik Michel daar helemaal beneden iets oprapen. Het bleek de filter te zijn die gevallen was. Die meneer ook weer blij. De kinderen waren intussen een berg opgeklommen waar ze een nog beter uitzicht hadden. Ook Michel had daar nog wat foto's genomen. Toen de zon helemaal onder was en het bijna donker was liepen we terug. In een half uurtje waren we weer bij de auto. We hadden gelukkig lampjes bij want het was intussen pikdonker geworden. Een half uurtje later waren we weer in het motel. Wat een fantastische dag hebben we gehad! En jullie hoeven je trouwens geen zorgen te maken dat ik m'n dochter boven een ravijn laat bungelen. De afgrond van gisteren was maar een meter diep, maar de foto zag er wel spectaculair uit!