nu op het pad naar Lake Odessa waren. Het was wel een klein pad en we moesten af en toe flink klauteren. Op een gegeven moment was er zelfs helemaal geen pad meer. We zagen in de verte het meer wel liggen dus liepen we op goed geluk die kant op. We moesten af en toe flink klimmen en dalen. Midden door het bos en door meadows. We kwamen regelmatig een riviertje tegen dat we dan weer over moesten steken. We hebben er zeker 2 uur over gedaan voordat we bij het meer waren. Ik was toch wel blij dat ik weer wist waar ik was. De rest van de familie vond het fantastisch om hier rond te dwalen. Ik ook wel, maar ik weet toch graag waar ik ben. Op zo'n wandeling missen we