niet uit. Dit is wat ze ons bij Alamo vertelden, dus ik hoop maar dat het ook waar is! Ik was blij toen we weer bij het hoofdpad waren. Maar ja, die mevrouw had toch gezegd dat we makkelijk tot de afslag naar het Lion's Youth Camp konden komen? Ik had er al niet zo'n lekker gevoel bij, maar ja, de rest van de familie wilde deze weg gaan rijden. Het was flink glad van de modder en we schoven echt over de weg. Op een gegeven moment stond er zo'n grote plas water dat we vast dreigden te komen zitten. Een jeep die ons inhaalde vroeg of het allemaal wel lukte. Niet echt, dus reden we het hele stuk weer achteruit. Of schoven we het hele stuk weer achteruit kan ik beter zeggen. En die drie op de achterbank hadden de grootste lol. Ik was echt blij om weer beneden te zijn. Pfff, je moet er toch niet aan denken om daar vast te komen zitten. Er zat zo'n dikke laag modder om de banden, die waren bijna eens zo dik geworden. We waren toch wel blij om weer harde weg tegen te komen. We zijn in totaal ongeveer 3 uur in het park geweest. Ondanks de glibberpartijen hebben we genoten van dit prachtige park! We hadden er in ieder geval honger van gekregen dus we gaven onze Tommie opdracht om een restaurant te zoeken. Het is de pizzahut geworden. Tim lust dat natuurlijk weer 'ns niet dus die nam kippenvleugeltjes. Michel en Nick deelden een pizza en Denise en ik ook. We hadden er meer dan genoeg aan. Daarna gingen we boodschappen doen bij Alberstons. Aan de kassa natuurlijk weer