Het is toch wel fijn om 's ochtends weer internet te hebben. Zeker als je al om half 7 wakker bent. Natuurlijk weer als eerste de berichtjes en mailtjes gelezen. Om een uur of 8 heb ik de rest ook maar wakker gemaakt omdat hier het ontbijt maar tot 9 uur geserveerd wordt. Dit was overigens een hartstikke goed ontbijt. Ook weer met allerlei warme gerechten. De receptioniste had het gisteravond allemaal opgenoemd, net een robot. Volgens mij heeft ze dat al heeeel vaak gedaan. Daarna hebben we nog wat gerommeld op de kamer, wat gecomputerd en een spelletje gespeeld. Rond 10 uur vertrokken we weer. Het voorspelde noodweer voor vannacht is gelukkig achterwege gebleven. Dat hebben we gisteren ook wel genoeg gehad. Als eerste moest er even getankt worden. Terwijl Michel dat

deed wasten Denise en ik de ruiten. Toen we weer op weg gingen leek het wel vliegjes te regenen. In een mum van tijd was de hele voorruit één en al vliegenlijk! Daarna gingen we naar Makoshika SP. Om half 12 waren we daar. We zijn eerst maar 'ns naar het visitor center gegaan om te horen hoe de staat van de dirtroads in het park is en of we die met onze minivan kunnen rijden. De ranger vertelde dat het wel flink geregend heeft hier maar dat we met onze auto toch wel tot de afslag naar het Lion's Youth Camp konden komen. Ook kregen we foldertjes mee van de Diane Gabrieltrail en de Cap Rocktrail. We begonnen met de eerste trail. Al direkt merkten we dat het op sommige plekken heel erg glad was. Er is hier gisteren zo'n enorme bak water naar beneden gekomen! We hadden dus ook al meteen sandalen met een dubbel zo dikke zool van alle klei. De wandeling