maar de rest bleef nog fanatiek in het water springen. Nick en ik hebben
een spelletje mens- erger-je-niet in de auto gespeeld. Ik heb dus twee keer verloren. Daarna kwamen Michel, Denise en Tim terug en gingen zich omkleden. Nu ze uit het water waren hadden ze het flink koud. Denise had een bult op haar hoofd omdat ze op een steen was gevallen omdat ze zonodig moest rennen omdat ze het niet koud wilde krijgen in de regen. Het was nu nog maar 10 graden. Brrr. Vanwege het weer gingen we in Canyon Village
iets eten. We hebben snel wat bij de cafetaria gehaald. Natuurlijk
daarna nog net zo'n lekker ijsje als gisteren. Het was nu ongeveer 6
uur, tijd om weer naar de camping te gaan. Maar nu
hadden we weer met ons volgende technische mankement te maken. De auto ging niet meer open. We konden drukken wat we wilden op de sleutel maar er kwam geen enkele reactie. Wat nu? Misschien is de batterij leeg, maar dat leek ons al vreemd want straks deed hij het nog op 100 meter afstand. We zijn maar naar de winkel hier gelopen om te kijken of ze hier batterijen hebben. Batterijen genoeg maar geen enkele paste in de sleutel. We hebben maar een medewerker aangesproken en die heeft voor ons het telefoonnummer van Alamo opgezocht. Buiten bij de telefooncel hebben we toen gebeld. Ik werd eerst in de wacht gezet zodat onze eerste dollar al op was. Daarna nog maar een keer gebeld en het probleem uitgelegd. Zij gaven mij het nummer van de Roadside Service. Hier werd ons verteld dat er een schuifje op het sleutelblokje zit en dat je zo een gewone sleutel eruit kunt halen. Probleem opgelost, want nu ging de auto gewoon open en startte gelukkig ook meteen. Naderhand konden we weer gewoon het sleutelblokje gebruiken. Vreemd dat ie het nu wel weer gewoon deed, maar wel een zorg minder. Op weg naar de camping zag ik ineens een bald eagle in de boom landen. Vol op de rem dus en we hebben er een redelijke foto van kunnen maken. 's Avonds op de camping hebben we een fikkie gestookt maar het was zo koud dat we maar vroeg naar bed zijn gegaan.