overbruggingsdagen om naar Yellowstone te rijden. Lange rijdagen dus. En wat doe je dan op zo'n dag: een beetje rondkijken (we reden een hele tijd over de Journey through Time Scenic Byway), wat muziek luisteren, even doezelen en de kinderen natuurlijk even computeren. Zo schoot de dag toch snel op. We reden door verlaten gebied met af en toe een klein dorpje, dat uit niet veel meer dan een paar caravans en een rij oude auto's bestond. We waren dan ook heel verbaasd dat we ineens een MacDonalds tegen kwamen in John Day. We hebben hier een ijsje genomen en besloten ook maar meteen in dit dorpje te gaan tanken, wie weet wanneer we weer een pomp tegenkomen! Ook moesten we de klok nog een uurtje vooruit zetten. Ik dacht dat dat bij de grens met Idaho moest gebeuren maar dat moest blijkbaar al veel eerder. We verlieten dus Oregon. Meteen kwamen we in een veel drukker gebied. Rond 7 uur kwamen we bij ons hotel aan. Ook dit hadden we via Hotwire geboekt en alweer een voltreffer. De tegenstelling met het spookhuis van vanochtend kon niet groter zijn. Dit is een hypermodern hotel, voorzien van alle gemakken. Het ziet er echt schitterend uit.

Was internet vanochtend nog niet vooruit te branden, hier is het megasnel en ook de kamer is fantastisch. De kinderen doken meteen de enorme bank op en vermaakten zich prima met de flatscreen tv. Ik heb alvast een gedeelte van het verslag gemaakt. We moesten ook nog eten en besloten dichtbij iets te zoeken. We kwamen uit bij een Carl's jr. We hebben hier heerlijke hamburgers gehad, dit is zeker voor herhaling vatbaar. Daarna ben ik nog met de kinderen gaan zwemmen. Er is hier een binnenbad en het was tot 10 uur open. Ik had het na een poosje wel gezien maar de kinderen zijn nog een hele tijd gebleven. Morgen gaan we naar Yellowstone en hebben we waarschijnlijk 3 dagen geen internet. We melden ons weer als het mogelijk is.