wriemelen. En maar volhouden dat het toch echt een pad was. Het leek wel of we in de jungle waren! Nu blijkt maar weer dat de rest van de familie een stuk avontuurlijker is dan ik. Op een gegeven moment kon ik ze toch door een ijsje te beloven omkopen om terug te gaan. We moesten weer over boomstammen klauteren, door de struiken wurmen en ook maar een stukje door het beekje waden. Achteraf moet ik ook toegeven dat het een fantastische ervaring was maar ik was wel blij dat we bij het trapje terug waren. We liepen nu dus over het goede pad terug en meteen was het een stuk drukker. Het was toch wel bijzonder om eerder dit stukje natuur helemaal voor

ons zelf te hebben. Bij de auto aangekomen zijn we maar 'ns wat gaan drinken. Dat hadden we wel verdiend. We namen dezelfde weg terug en moesten weer drie kreekjes oversteken met de auto. Dit ging gelukkig prima. Nu konden we aan de tweede dirtroad beginnen. Die begon een stukje verder en was de Cal-Barrel Road. Deze weg was zo mogelijk nog mooier. We reden hier midden door het bos met Redwoods. En hier was het een stuk rustiger. Het was hier echt fantastisch mooi. We stopten bij een Redwood die helemaal hol was. Het leek wel een huis, we konden er helemaal in. Zo moet een kabouter zich voelen denk ik, hihi. Deze weg reden we helemaal tot het eindpunt. Daar wilden we onze