tenslotte vakantie. De rit verliep voorspoedig, het landschap was soms wel mooi met glooiende heuvels maar niet spectaculair. Het was nu gewoon zaak om kilometers te maken. Na een poosje rijden zagen we aan de andere kant van de weg nog een flink ongeluk. Een camper was gekanteld en helemaal over de hele breedte opengereten. Het zag er allemaal vrij ernstig uit. In Bakersfield gingen we boodschappen doen. We hadden niet veel meer en hebben flink ingeslagen omdat we in Sequoia niet veel voorzieningen hebben en lekker ons eigen eten willen klaarmaken. Bij het park aangekomen, kochten we een "America the Beautiful Pass". Nu kunnen we alle Nationale Parken bezoeken. We kregen ook meteen informatie over het park van de superaardige, heel enthousiaste ranger. Natuurlijk moest er ook nog een foto van het toegangsbord gemaakt worden. Met de zelfontspanner, zo konden we er allemaal op. Het was wel grappig dat er nog wat

mensen bij hun auto wat zaten te drinken en die stonden allerlei kuren uit te halen om ons aan het lachen te krijgen. Ze vonden dat wij zo'n "nice family" waren. Dat hadden we al vaker gehoord, we zijn toch maar gewoon een doorsnee gezinnetje hoor. Eénmaal in Sequoia NP ging de weg flink omhoog en was het erg bochtig. We waren allemaal in een melige bui en hebben zelfs "Berend Botje" gegrund. Ik ben benieuwd wie er straks nog een beetje stem over heeft om de beren weg te jagen, want die schijnen hier toch echt volop te zitten. We waren rond half 8 op de Dorst Creek Campground en kregen strikte instructies om alles met een geurtje goed op te bergen in de bearlockers. Beren lopen hier blijkbaar heel regelmatig over de camping. Ook zijn