Toch wel onrustig
geslapen vannacht. Om half 6 zijn we opgestaan. Het was nog donker. De
rugzak lag al klaar. Allemaal even wassen en toen met de auto naar het
visitor center. Vanaf 5.45 uur reden de shuttlebussen. Ze hadden er alleen
niet bijgezegd dat de 2e pas om half 7 ging. We waren hier een kwartiertje
eerder dus hebben we maar vast een broodje bij de halte gegeten. Er stonden
al meer mensen te wachten. Om 7 uur waren we bij de Grotto. Hier begint dus
de wandeling naar Angels Landing. Je zag de top al liggen. Da's hoog, moeten
wij die beklimmen? Het eerste gedeelte was redelijk vlak. Plots begon
Denise
te gillen. Ze was gestoken door een wesp. Normaal heb ik dan m'n
uitzuigsetje bij, maar ja, ook dat is nog in de koelbox in Phoenix. Michel
zoog
de plek goed uit en ze heeft er de rest van de dag gelukkig geen last meer
van gehad. Toen begonnen de eerste haarspeldbochtjes. Flinke kuitenbijters
waren dat. We hielden er een redelijk tempo in en stopten
regelmatig om wat op adem te komen. We stegen al snel een behoorlijk eind.
We kwamen zelfs al iemand tegen die al boven was geweest. Daarna kwam
er gelukkig weer een redelijk vlak gedeelte. We liepen in een canyon met de
toepasselijke naam Refrigerator Canyon. De zon kwam hier bijna niet dus
blijft het lekker koel. Ook hier hebben we weer wat uitgerust en konden we
weer even op adem komen voor de volgende switchbacks: de Walters Wiggles.
Dit waren hele steile haarspeldbochtjes die flink omhoog gingen. Tot nu toe
viel het eigenlijk allemaal nogal mee. Het ging wel flink omhoog, maar er
waren nog geen diepe afgronden. We hoorden Nederlands praten en die
mensen waren al bij de top geweest. Ik vroeg of het eng was. Het antwoord
was dat je op sommige stukken beter niet naar beneden kon kijken maar dat
het goed te doen was.
Maandag 30 juli 2007
Springdale
Max. Temperatuur 36°C
Gereden 5 mi
Benzine $ 0 (0.0)
Overige uitgaven $ 37
