moeten wachten maar toen had hij er toch eentje gefotografeerd. Je zag langs deze weg toch wel wat van de zoutvlakte, daar was het wel droog. We gingen nu op weg naar de Kennecott Coppermine. Dit is de grootste open mijnpit ter wereld. Ook dit hadden we al verschillende keren op televisie gezien. Vooral die hele grote vrachtwagens zijn indrukwekkend. We zagen de mijn al van een afstandje liggen. Het zag er heel kleurrijk uit, zeker toen de zon er op scheen. Bij de toegangspoort betaalden we entree en we moesten meteen doorrijden naar het visitor center. Je mocht onderweg niet stoppen voor een foto. Daar aangekomen kon je meteen een blik in de mijn werpen. Die is echt mega

groot. Die reuzevrachtwagens lijken zo van een afstandje niet zo groot, maar er stond een wiel bij het visitor center en dan kun je pas zien hoe groot zo'n ding is. Er werd een film vertoond van een kwartiertje. Heel interessant. Daarna zijn we nog een klein stukje verder gelopen. Je zag de vrachtwagens af en aan rijden, maar nergens echt dichtbij. Mooi gezicht, dit was zeker de moeite waard. Toen we weer vertrokken wilde Michel nog een foto van het toegangsbord maken. Hij zag bij toeval even achter ons zo'n grote vrachtwagen oversteken. Dus hebben we er toch