We liepen in file naar boven naar de Hidden Falls. Mooie waterval, jammer dat het zo druk was. We liepen verder naar Inspiration Point. Daar was het al minder druk. Na ruim een uur waren we hier al. Je had een prachtig uitzicht over het meer. We zaten hier een poosje van het uitzicht te genieten. Ook de kleine eekhoorntjes waren hier weer volop aanwezig. Ze kwamen bij een meisje zelfs op haar been zitten omdat ze pinda's had. Ze mogen natuurlijk niet gevoerd worden, maar schooien doen ze wel. Het weer was prima om te wandelen, niet te heet en de zon scheen regelmatig. Wel kwamen er wat meer wolken aan de horizon. We besloten om nog een eindje verder te wandelen. Hier was nog een klein zijpadje naar een uitkijkpunt over de waterval. Er waren nu bijna geen andere mensen meer op de trail dus dan is zo'n uitkijkpunt ook veel mooier. We liepen nog wat verder en aangezien wij een eigenwijze familie hebben besloten we toch te proberen om het pad van het

wandelkaartje en google-earth te vinden. Ik zei nog dat zo'n ranger toch niet voor niks vertelde dat dat niet kon. Als we er echt niet door konden zouden we alsnog omdraaien. Even later stond er een bordje dat de boat dock nog 0.9 mijl was. We hadden het padje dus toch gevonden. Het stond gewoon aangegeven. Het was wel een heel verlaten stuk want we kwamen niemand tegen. Ik vond het wel een beetje een eng idee, dit is tenslotte berengebied. Overal lagen ook nog verse uitwerpselen, wat ook nog niet echt aan mijn gemoedsrust bijdroeg. Maar het moet gezegd, het was een mooie trail. We liepen door het hoge struikgewas midden door het bos. We deden een spelletje om de beren te waarschuwen dat we er aan komen. De eerste riep een woord en dat moest door de volgende herhaald worden. Zo maakten we herrie genoeg en hadden ook nog lol want de woorden werden natuurlijk aardig vervormd. Na een poosje kwamen we gelukkig weer op een bekender pad, we zagen weer