Het leek wel van de plaatselijk zonnebloem of zoiets. Allemaal oudjes of hulpbehoevenden. We hebben hier 3 uitkijkpunten gezien. Allemaal verschillend en zeker de moeite waard. We besloten om bij de Canyon Lodge te gaan lunchen. De kinderen hadden nog bonnetjes voor een gratis ijsje dus dat ging in 1 moeite door. Tim nam een kindermenu en Nick en Denise hadden helemaal geen zin in weer friet en hamburgers en kozen voor het soep- en saladebuffet. Ik een champignonburger en Michel één of andere lekkere hamburger. Daarna gingen we op weg naar Artists Paint Pot. Een paar honderd meter daarvoor was er weer veel drukte en rangers stonden het verkeer te regelen. Beeralarm!! Er zat een black bear in de boom. Je kon 'm niet zo goed zien, het was een zwart bolletje

in de boom. Je zag 'm af en toe bewegen. Wel gaaf hoor! Toen de beer geen aanstalten maakte om van z'n plaats te komen gingen we weer verder. Artist Paint Pot is zeker de moeite waard. Vooral het overzicht vanaf het hoogste punt en een pruttelende modderpoel zagen er prachtig uit. Het scheelt natuurlijk wel dat het nu heerlijk wandelweer was. Zo'n 25°C en wat bewolkt. We besloten daarom om een stukje van de Fairy Fall Trail te gaan doen. Hier loop je een stukje omhoog en heb je een uitzicht op de Grand Prismatic Spring. Dit was er 2 dagen geleden bij ingeschoten. We liepen eerst een stukje over een grindweg. Dit was eigenlijk een fietspad. Het liep niet echt omhoog dus we vroegen ons al af waar dat uitkijkpunt was. We zagen wel mensen hoger staan en zagen een klein paadje omhoog. Volgens mij is het geen officieel pad maar we zijn toch maar hier omhooggeklommen. En wat een fantastisch uitzicht was hier. De Grand Prismatic Spring was bij ons al favoriet maar nu helemaal. Fantastisch! We hebben hier een poosje