Toen begon de ceremonie. Het zat stampvol, we hadden nog een plaatsje aan de zijkant net buiten de tribune op de rotsen. Wij dachten dat hier een lichtshow zou zijn maar het was alleen het verlichten van de beelden. Daar om heen was een heel patriottistische show. Met volkslied, het strijken van de vlag, oorlogsveteranen die naar voren kwamen. Je kon een speld horen vallen zo stil was het. En naderhand een oorverdovend applaus. Voor ons een beetje veel van het goede maar toch mooi om gezien te hebben. We hadden wel meer van de verlichting verwacht. Toen was het alweer 10 uur. We moesten nog ongeveer een half uurtje naar Rapid City rijden. Nog even met Yvonne buurten. Ze vertelde dat er iemand van British Airways had gebeld. Wat ze met onze koelbox moesten doen want het was nu te laat om 'm nog te versturen. Nou ja, ze weten al 2 weken dat wij hier deze 4 dagen zijn. En de laatste dag bellen ze dan. Ze houden 'm maar in Phoenix, dan zien we wel weer als we daar terug zijn.