aten we onze meloen en de brownies van Angel op. Na een uurtje zijn we weer verder gegaan. We reden nu het park binnen. We wilden de Trail Ridge road gaan rijden. Hoe hoger we kwamen hoe kouder het werd. Op een gegeven moment was het nog maar 11°C. Er werden snel wat truien tevoorschijn gehaald. Brrr, wat koud. We stopten regelmatig bij wat uitzichtpunten. Ook regende het af en toe wat, dus een wandeling zat er niet in. De Tundra Comunity Trail wilden we doen, maar dat ging dus niet door. Toen het weer droog was kwamen we op een plaats waar de sneeuw langs de weg lag. Voor de foto is het natuurlijk veel leuker dat we geen truien aanhebben, dus die lieten we in de auto. Je moest over een soort loopbrug naar de sneeuw toe om de kwetsbare omgeving niet te belasten. De

kinderen konden het dus toch weer niet laten om sneeuwballen te gaan gooien. Ik kreeg er eentje precies in m'n sandaal, die was kletsnat en koud dus. Maar we hadden wel lol. De verwarming in de auto ging aan en m'n sandaal werd zo weer droog geblazen. De kinderen hadden in het visitor center een boekje gekregen waarin plaatjes stonden van de dieren die hier voorkomen. We zagen een hele kudde dieren in het gras liggen en volgens de kinderen waren dit mule deer. Het plaatje leek er inderdaad op. Even verderop maakten we weer een stop en daar zaten twee marmotten. Eerst nog op een afstandje maar eentje kwam er heel dicht bij. Wat een mooie beestjes. Michel heeft weer volop foto's gemaakt. De marmot stond ook als een volleerd fotomodel te poseren. Bij weer een andere stop zaten een heleboel squirrels. Grote, kleine, met strepen, en allemaal even brutaal. We weten dat we ze niet moeten voeren, maar