Deze worden nog helemaal met de hand omgedraaid op het eindpunt. Mooi om te zien. We moesten een half uurtje wachten maar toen konden we ook vooraan zitten. Tenminste Tim en ik gingen zitten en Michel, Nick en Denise hingen aan de zijkant. En bij iedere stop kwamen er nog mensen bij. De gripman vond iedere keer nog wel een plaatsje en maakte er een hele show van. We namen de bus weer naar de auto en deden nog wat boodschappen. We namen een pizza mee om straks boven de barbecue warm te maken. Toen we terugreden was de Golden Gate Bridge beter te zien. We reden net voorbij de brug een weggetje omhoog en hadden zo een heel mooi uitzicht. Een poot hing nog half in de mist maar we konden het nu toch goed zien. We volgden deze weg nog verder en

kwamen bij Point Bonita. Hier hadden we een fantastisch uitzicht over de oceaan. De zon stond al laag dus besloten we hier de zonsondergang te kijken. Een prachtig plaatje. Er vlogen geregeld pelikanen voorbij. Maar het was er ook behoorlijk koud vanwege de wind. We maakten prachtige foto’s

en vertrokken weer. Inmiddels lag de Golden Gate Bridge helemaal niet meer in de mist. Zo

hebben we hier toch nog hele mooie foto’s van. Het was al donker geworden en ook nu hadden we geen tijd om zelf hout te sprokkelen. Dit kochten we weer bij de receptie. Tim was in de auto in slaap gevallen en wilde liever meteen naar bed. We stookten weer een fikkie en toen het hout in kolen veranderde legden we de pizza op de barbecue. We legden er folie onder maar het ging toch wel hard. De onderkant was verbrand maar de bovenkant smaakte heerlijk. Het vuurtje was hier wel nodig want het was flink afgekoeld. Toen het vuurtje gedoofd was doken we allemaal onze slaapzak in.