Het was
de bedoeling om vroeg op te staan vanochtend want we hebben een flinke
wandeling op het programma staan. Dat was geen probleem want de bedden waren
behoorlijk hard. Ook hadden ze bij de buren een baby. Dit bij elkaar was
genoeg als wekker. We haalden onze cooler op bij de balie. Ook onze tas met
eten haalden we uit de bearlocker. Het brood was beschimmeld dus namen we
maar crackers en yoghurt. We belden nog even naar huis en toen gingen we
naar de shuttlebus. Dit duurde best wel lang maar om half 9 waren
we dan op
pad naar Happy Isles. We gingen de
misttrail lopen. Het begon al meteen met
een flinke klim. We stopten regelmatig om even op
adem te komen. Toen kwamen we bij de brug en konden we de Vernall Fall voor
het eerst zien. Ook hier was nog genoeg water ondanks de tijd van het jaar.
We gingen linksaf naar de
misttrail. Na nog een flinke klim was er een trap
vlak langs de waterval. Je zag verschillende regenbogen wat een prachtig
plaatje opleverde. En z’n naam werd eer aangedaan want je werd flink nat.
Het vergde een flinke inspanning maar wat was het de moeite waard. Toen we
weer droog konden zitten hebben we wat gedronken en een zakje chips
opengetrokken.
In een mum van tijd
zaten er een aantal eekhoorntjes om ons
heen.
Ze snuffelden en kwamen de chips nog net niet uit de zak halen. Toen
volgde er nog een klim naar de bovenkant van de waterval. Zo kun je pas goed
zien
hoe groot hij is. Het was onze bedoeling om via de John Muirtrail weer
terug te gaan. Maar we hadden de afslag gemist en stonden al voor de brug
die naar de Nevada Falls leidde.
Vrijdag 29 juli 2005.
Temperatuur 34°
Gereden 166 mi
Overige uitgaven $ 20
