Oatman bleek een heel leuk klein stadje te zijn. Er liepen overal ezels rond, wat de kinderen natuurlijk wel leuk vonden. Ook waren er verschillende winkeltjes. Denise kocht nog een dreamcatcher.

Verder ging de reis naar Laughlin. Volgens onze RandMcNally moest er een weg naar Bullhead City lopen. In eerste instantie konden we die niet vinden, maar toen we goed op de kaart keken bleek het een dirtroad te zijn. Wat nu te doen. Toch maar over deze weg gegaan. We keken wel hoever we kwamen. Je moet er overigens niet aan denken om pech met de auto te krijgen daar in the middle of nowhere. Er wordt daar trouwens veel geoefend met schieten. Onderweg kwamen we een auto, een koelkast en enkele verkeersborden tegen die als schietschijf gefungeerd hebben. De hulzen van de kogels lagen nog overal op de grond.

Na een poosje kwamen we eindelijk weer in de bewoonde wereld. En het contrast kon werkelijk niet groter zijn. Laughlin ligt net in Nevada en is dus een gokstad. Wij logeerden in het Flamingo Hotel. Het was hier hartstikke druk en echt een heel andere wereld dan waar we net vandaan kwamen.

 

Na het inchecken gingen we nog naar het zwembad op de 3^e verdieping. Het begon ondertussen donker te worden maar het was nog steeds ontzettend heet. We dachten vanmiddag dat de temperatuurmeter in de auto niet goed was want die gaf 52° aan. Maar op de radio werd bevestigd dat het zo heet was. Er werden records gebroken, het was hier sinds tijden niet meer zo heet geweest. Na allemaal een douche genomen te hebben zijn we bij de Burger King wat gaan eten. Iedereen ging weer vroeg naar bed en we konden lekker slapen dankzij de onmisbare airco. Voor het eerst in de USA hadden we hier 2 kamers. Het was hier namelijk zo goedkoop dat we ook geen zin hadden om met slaapmatjes te gaan sjouwen.